Między Naturą a Sztuką

Wczesnym rankiem, gdy słońce rozlewa złote światło na liście drzew, a las zdaje się szeptać coś do wiatru, wchodzę do mojej pracowni. Pachnie żywicą, kurzem i czymś niemal mistycznym – jakby drewno, które tu spoczywa, wciąż żyło. W rogu stoi kawałek dębu. Stary, z licznymi pęknięciami, na pierwszy rzut oka niepozorny. Ale wiem, że w środku kryje się opowieść, która czeka, by ujrzeć światło dzienne. Drewno zawsze opowiada historię. Trzeba tylko umieć słuchać..